“Wat goed dat ze elkaar hadden”

  • Januari 13, 2020

De eerste weken toen we de kittens bij ons hadden, moesten ze heel hard wennen aan hun nieuwe thuis en hun nieuwe baasjes. We hebben toen heel vaak tegen elkaar gezegd hoe goed het wel was dat we ze samen hadden geadopteerd en dat ze elkaar hadden. Ze kropen steeds dicht tegen elkaar aan. Uiteindelijk is het voor een zwerfkitten ook niet niks: eerst je mama kwijt raken, dan bij een tijdelijk gezin terecht komen en eens je het daar goed gewend bent, word je weer verplaatst…

Eens ze wat meer begonnen te wennen en wat meer uit hun schuilplaats kwamen, was er altijd eentje die het voortouw nam en de andere volgde. Voor het eerst door het kattenluik bv was een hele onderneming, die de ene pas durfde nadat de stoerste van de 2 het een paar keer had voorgetoond. Het was en is ook fijn om ze samen te zien spelen en over elkaar te zien rollen. En te zien hoe ze twee verschillende karakters hebben ontwikkeld. Miauwt de ene, komt de andere meteen uit de zetel kijken wat er gaande is. Wij hebben dan geen idee waarom er gemiauwd wordt, maar het is duidelijk dat de zus het wel weet ? En aan de hoeveelheid muizen die ze vangen en achterlaten aan onze achterdeur te zien, zijn we zeker dat ze beiden heel gelukkige katten zijn. Dat is dan ook het enige waar we misschien dubbel werk mee hebben: we moeten een dubbele vangst opruimen. Voor de rest is het vooral dubbel plezier, voor ons en voor hen.