Van nul naar drie beste maatjes

  • Januari 13, 2020

Na zelf veel katten te hebben gehad in ons ouderlijk huis, gingen wij na de zomer en na onze verhuis op zoek naar onze eerste eigen katjes. Twee was sowieso het minimum, want een kat alleen is ook maar eenzaam als je er zelf niet bent.

Zo kregen wij in september het bericht dat onze 2 zwarte duivels, Pollux en Helena, nog een thuis zochten. Na even op bezoek te gaan bij het adoptiegezin, waren we helemaal verkocht. Wat een schatjes!

Diezelfde avond verscheen ook de oproep voor Castor op jullie Facebookpagina. Dit pluizige katertje was alleen en zocht nog een leeftijdsgenootje om mee te spelen/op te groeien.

Ook hem brachten we later die week een bezoekje. Opnieuw helemaal verkocht.

In de tussentijd begonnen we toch even te twijfelen of meteen 3 kleine speelvogels wel een goed idee was. Mensen verschoten immers als we zeiden “we nemen 3 katten”, “Is eentje niet genoeg om te beginnen?” kregen we dan als reactie. Zouden ze wel overeen komen? Hoe wild of hoe braaf zouden ze zijn. Hoe zouden ze zich gedragen wanneer wij niet thuis waren? …

Intussen zijn Castor, Pollux en Helena bijna 4 maand bij ons en kunnen we ons geen leven meer zonder hen voorstellen! De eerste 2 dagen werd er wel wat afgegromd, maar intussen zijn het beste maatjes. Echte speelvogels, onverschrokken curieuzeneuzen, deugnieten maar ook hele lieve knuffelberen.

Wij zijn fan en kunnen het adopteren van meerdere katjes alleen maar aanraden!