Januari 13, 2020
DelenWij adopteerden half december 2 kattenschatjes, de zusjes Mila en Liesje. Ze waren gevonden in een veld. De opvangmoeder, een gediplomeerd dierenverzorgster, heeft zich over hen ontfermd. Ze heeft ze laten wennen aan de mensen en hun omgeving. De zusjes zijn echt onafscheidelijk: rennen als gekken door ons groot huis en vlijen zich daarna doodmoe neer op onze schoot waar ze willen geaaid worden en beginnen spinnen. Als ik ze roep door met de kattensnoepjesdoos te schudden komen ze aangerend. Onze middelgrote hond was in het begin voor de katjes een groot monster dat op hen afkwam. Nu is het zo dat de hond in de mand ligt en Liesje voor haar loopt te paraderen de staart loodrecht omhoog om ze uit te dagen. We hebben ook een oude brave hond die al dat jonge geweld aan haar laat passeren.
Het feit dat de poesjes met 2 waren hielp hen veel bij de aanpassing. Liesje is de intelligente durfal, Mila was veel banger en gereserveerder. Ze hield steeds haar zusje in het oog en wat Liesje durfde probeerde Mila ook na een tijdje. Eind maart zal bij goed weer de grote dag zijn dat ze onze grote tuin mogen verkennen. Daar kijk ik met een bang hart tegenop. Maar als ik zie hoe de poesjes achter de ruit de vogeltjes nieuwsgierig bekijken en achter de ruiten proberen sneeuwvlokjes te vangen, wil ik hen wel de vrijheid gunnen om in de velden te stoeien en kattenvriendjes te maken!
